Doom Eternal

Το Doom Eternal αποτελεί τη συνέχεια του εξαιρετικού Doom που κυκλοφόρησε το 2016 και έκανε reboot την αγαπημένη σειρά. Ο προηγούμενος τίτλος επανέφερε τη σειρά στις original καταβολές της, αφήνοντας πίσω τη horror αισθητική που είχε υιοθετήσει το Doom 3, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι τα πατροπαράδοτα FPS με την ασταμάτητη δράση και την απόλυτη σφαγή, ζουν και βασιλεύουν.

Το Doom Eternal παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην QuakeCon 2018 και από την πρώτη στιγμή μας εντυπωσίασε με τα νέα gameplay στοιχεία και το, για μια ακόμη φορά, εξαιρετικό soundtrack του. Η μεγάλη αναμονή έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν η κυκλοφορία του τίτλου πήρε αναβολή και από Νοέμβριο του 2019, κατέληξε να κυκλοφορήσει πριν μερικές μέρες. Παρ' όλα αυτά, η αναμονή άξιζε και με το παραπάνω, όπως θα αναλύσουμε στη συνέχεια.

Το Doom Eternal λαμβάνει χώρα δύο χρόνια μετά το τέλος του πρώτου παιχνιδιού, με τον Doom Slayer να βρίσκεται σε άγνωστη τοποθεσία και τη Γη να έχει καταληφθεί από δαιμονικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν εξαλείψει το 60% του πληθυσμού. Μετά από ένα σήμα βοήθειας, ο Doom Slayer επιστρέφει στη Γη με νέα όπλα και το καινούργιο του ορμητήριο, το Fortress of Doom, ένα τεράστιο πολυεπίπεδο οχυρό. Σκοπός του είναι να σκοτώσει τρεις Hell Priests και τον αρχηγό τους και να σταματήσει τη μεταφορά δαιμόνων στη Γη.

Το σενάριο του παιχνιδιού είναι κλισέ και χιλιοειπωμένο, όμως σε αρκετά σημεία προσφέρει πληροφορίες για το αρκετά ενδιαφέρον παρελθόν του Doom Slayer, ενώ σε κάποια cutscenes θα ακούσετε μέχρι και τη φωνή του!

Συνεχίζοντας στο βασικό κομμάτι του παιχνιδιού, το gameplay, από την πρώτη στιγμή όλα θα σας φανούν υπερβολικά οικεία. Ο χειρισμός είναι αμεσότατος, η δράση είναι γρήγορη, απίστευτα έντονη και ιδιαίτερα απαιτητική ακόμα και στα χαμηλότερα επίπεδα δυσκολίας, ενώ και τα περισσότερα στοιχεία που γνωρίσαμε στο Doom του 2016 επιστρέφουν.

Τα πιστά όπλα του Doom Slayer, όπως η καραμπίνα και το αλυσοπρίονο, θα σας συντροφεύσουν από την πρώτη στιγμή, καθώς το βασικό πιστόλι με το οποίο ξεκινούσατε στα προηγούμενα παιχνίδια έχει σωστά αφαιρεθεί τελείως από το παιχνίδι. Πέρα από τα παραπάνω και κάποια από τα παλιά όπλα που επιστρέφουν, υπάρχουν αρκετά νέα για να δοκιμάσετε, όπως τα Heavy Cannon, Ballista και Unmaker, ενώ αργότερα θα προμηθευτείτε και ένα σπαθί που σκοτώνει σχεδόν όλους τους εχθρούς με ένα χτύπημα.

Τα "παιχνίδια" του Doom Slayer δεν τελειώνουν εδώ, καθώς τον ώμο σας πλέον διακοσμεί ένα φλογοβόλο και δύο ειδών grenades. Η προσθήκη στον ώμο είναι αρκετά έξυπνη, καθώς εξαλείφει τελείως τον χρόνο που χρειαζόντουσαν για να χρησιμοποιηθούν, συμβάλλοντας έτσι στην πιο γρήγορη δράση.

Γενικά στην αρχή θα χαθείτε λίγο με τα πόσα κουμπιά θα πρέπει να χρησιμοποιείτε, όμως συνηθίζονται γρήγορα και όλα έχουν τον σκοπό τους. Για παράδειγμα, βάζοντας φωτιά στους δαίμονες πετάνε στο πάτωμα armor, σκοτώνοντας τους με το αλυσοπρίονο πετάνε σφαίρες για όλα τα όπλα, ενώ με τα glory kills (τα οποία έχουν γίνει ακόμα πιο ανελέητα με τη λεπίδα στο χέρι του Doom Slayer) παίρνετε πίσω health.

Η μεγαλύτερη διαφορά του Doom Eternal με τον προκάτοχό του είναι αναμφίβολα τα platform στοιχεία που έχουν προστεθεί στο παιχνίδι. Πλέον μπορείτε να πιαστείτε από τοίχους και σιδεριές, να πηδήξετε μεγάλες αποστάσεις αποφεύγοντας εμπόδια κ.α. Για να τα καταφέρετε και να γίνετε πιο ευέλικτοι, εκτός από το double jump, έχει προστεθεί και το dash που σας επιτρέπει δύο πολύ γρήγορες κινήσεις στην ευθεία, προς όποια κατεύθυνση θέλετε.

Οι περισσότεροι σε αυτό το σημείο θα αναρωτηθείτε, ίσως δικαίως, «μα καλά platforming σε παιχνίδι Doom;». Ενώ η αρχική μας αντίδραση ήταν ακριβώς η ίδια, μετά που είδαμε πόσο καλά λειτουργεί στις μάχες, αλλάξαμε τελείως άποψη. Τα platform στοιχεία βοηθούν αρκετά τον παίκτη στις σκηνές δράσης, καθώς πλέον υπάρχουν περισσότερες διέξοδοι ώστε να ξεφύγετε από τα δεκάδες τέρατα που σας κυνηγούν ασφυκτικά σε κάθε επίπεδο, σας δίνουν χρόνο να αλλάξετε όπλα και βοηθούν στο να απομονώσετε τους εχθρούς σας. Πάνω απ’ όλα όμως, κάνουν τη δράση ακόμα πιο γρήγορη. Εκτός των μαχών προσφέρουν ένα ακόμα επίπεδο πρόκλησης, ώστε να μην πηγαίνετε από το ένα σημείο στο άλλο απλά περπατώντας.

Σε όλα αυτά βέβαια βοηθούν και οι χάρτες του Doom Eternal, οι οποίοι είναι αρκετά πιο ανοιχτοί σε σχέση με τον προκάτοχό του και ευνοούν το ψάξιμο, καθώς κρύβουν αρκετά μυστικά. Εκτός από διάφορα collectibles, θα βρείτε mods για να κάνετε power up τα όπλα σας (παίρνουν από δυο, δευτερεύοντες λειτουργίες), και κρυστάλλους για τα health, armor και ammo σας. Επίσης, θα βρείτε coins για να αναβαθμίσετε την πανοπλία σας και τις λειτουργίες της, αλλά και κάποια Slayer gates από τα οποία μπορείτε να κερδίσετε Εmpyrean keys για να ξεκλειδώσετε το Unmaker που αναφέραμε πιο πάνω. Τέλος σε κάθε επίπεδο έχουν προστεθεί διάφορα challenges, τα οποία αν τα ολοκληρώσετε επιβραβεύεστε με batteries με τις οποίες ξεκλειδώνετε μυστικά στο Fortress of Doom, το οποίο αποτελεί το κεντρικό hub πριν από κάθε αποστολή.

Γενικά μιλάμε για ένα αρκετά βαθύ customization σύστημα, καθώς μπορείτε να παραμετροποιήσετε, αναβαθμίσετε, αλλάξετε skin σχεδόν στα πάντα (ακόμα και στον Doom Slayer). Θα μπορούσαν βέβαια όλα να είχαν ένα ενιαίο currency και όχι τέσσερα διαφορετικά. Για να τα βρείτε όλα αυτά, υπάρχει ένας απολύτως κατανοητός 3D χάρτης που δείχνει που βρίσκεται κάθε τι και βοηθάει αρκετά στο να μην περιφέρεστε άδικα.

Όσον αφορά στους δαίμονες αντιπάλους σας, αρκετοί γνωστοί από τα προηγούμενα παιχνίδια επιστρέφουν, ενώ έχουν προστεθεί και νέοι, όπως ο Doom Hunter και ο Marauder, που είναι ό,τι χειρότερο αντιμετωπίσαμε στο παιχνίδι.

Περνώντας στο multiplayer, έκπληξη προκαλεί η απουσία του deathmatch και η ύπαρξη μόλις ενός mode, με όνομα Battlemode.
To Battlemode είναι ένα 2v1 mode, στο οποίο ένας παίκτης παίρνει τον ρόλο του Doom Slayer (με πλήρη εξοπλισμό), ενώ οι άλλοι δυο παίκτες αναλαμβάνουν τον ρόλο των τεράτων. Υπάρχουν 5 διαφορετικοί δαίμονες για να διαλέξετε και έξι διαφορετικά maps. Σκοπός των δαιμόνων είναι να σκοτώσουν τον Doom Slayer, πριν τους σκοτώσει αυτός.

Τα matches είναι γρήγορα και έντονα και επιβραβεύουν αρκετά όσους αποφασίσουν να ασχοληθούν. Για την ώρα δεν υπάρχει διαθέσιμο άλλο mode, με την id Software να υπόσχεται ακόμα ένα mode στο μέλλον.

Τεχνικά το Doom Eternal είναι εξαιρετικό. Αποτελεί τον πρώτο τίτλο που δημιουργείται στη νέα μηχανή γραφικών id Tech 7 και τόσο από άποψη ποιότητας, όσο και από άποψη optimization μείναμε άφωνοι. Τα περιβάλλοντα είναι πανέμορφα και οι δαίμονες καλοσχεδιασμένοι και αποκρουστικοί. Αρκετοί εχθροί έχουν επανασχεδιαστεί ώστε να μοιάζουν στα παλαιότερα Doom, ενώ κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί και σε κάποια όπλα.

Με την id Tech 7 η id Software κατάφερε να προσθέσει και τη Destructible Demons λειτουργία, μέσω της οποίας τα σώματα των δαιμόνων καταστρέφονται σταδιακά, ανάλογα που τους πυροβολείτε. Για παράδειγμα, αν πυροβολείτε το χέρι ενός δαίμονα, με το οποίο κρατάει όπλο, όσο το πυροβολείτε αυτό καταστρέφεται και στο τέλος δεν μπορεί πλέον να σας πυροβολεί τόσο συχνά.

Από άποψη επιδόσεων το Doom Eternal στοχεύει τα 60 fps σε όλες τις κονσόλες και εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων το πετυχαίνει χωρίς πρόβλημα. Εκεί όμως που διαπιστώσαμε πόσο καλό optimization έχει γίνει είναι στο PC, όπου σύστημα 5ετίας, κατάφερε να το “τρέξει” άνετα στο high preset και τα 60 fps. Βέβαια, όλη η μαγεία βρίσκεται στο ultra-nightmare επίπεδο γραφικών, όπου αν διαθέτετε ικανό μηχάνημα θα μείνετε άφωνοι.

Ηχητικά το Doom Eternal είναι αριστούργημα. O Mick Gordon για μια ακόμη φορά έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, με τις γνώριμες Ambient/Industrial μελωδίες με τα Rock και Metal περάσματα να επιστρέφουν. Αυτό που μας κέρδισε όμως είναι η προσθήκη των κραυγών από 20 Death Metal τραγουδιστές ταυτόχρονα (συμπεριλαμβανόμενων μελών από Static-X, Aborted, Black Crown Initiate, Apothica κ.α.). Κάτι παρόμοιο δεν έχει ξανασυμβεί σε κανένα δίσκο και έτσι ο Mick Gordon πρωτοπορεί τόσο στον Extreme Metal ήχο, όσο και στα soundtracks των video games γενικότερα.

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.