Tom Clancy's Rainbow Six Extraction - Review

Η σειρά Rainbow Six της Ubisoft, η οποία βασίζεται στην ομώνυμη νουβέλα του Αμερικανού συγγραφέα Tom Clancy, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Από το 1998 που κυκλοφόρησε ο πρώτος τίτλος, μέχρι και το 2015 και το Rainbow Six Siege, που αποτέλεσε ορόσημο για τη σειρά, έχουν κυκλοφορήσει πολλοί και μάλιστα αρκετά καλοί τίτλοι.

Πλέον, εφτά χρονιά μετά το Siege, ήρθε η ώρα για το επόμενο κεφάλαιο -αν και πιο πολύ γέρνει προς το spin-off-, το Rainbow Six Extraction, το οποίο για να κυκλοφορήσει πέρασε από χιλιάδες κύματα. Αρχικά ονομαζόταν Quarantine και ήταν να κυκλοφορήσει το 2019, αλλά μετά από τρεις αναβολές και μια αλλαγή ονόματος, ήρθε στα χέρια μας τον Ιανουάριο του 2022. Στη συνέχεια θα δούμε αν άξιζε η αναμονή.

Το Rainbow Six Extraction βασίζεται στη συνταγή του Siege, αν και περιέχει μερικές χτυπητές διαφορές. Πλέον δεν μιλάμε για ένα online PvP shooter, αλλά για ένα PvE shooter, οπού ομάδες των τριών ατόμων προσπαθούν να ολοκληρώσουν objectives σε πίστες γεμάτες με εξωγήινους, παρασιτικούς οργανισμούς και ανθρωπόμορφα τέρατα (στο παιχνίδι ονομάζονται Archaeans). Διαλέγετε μεταξύ των operators που γνωρίσαμε στο Siege, με τον καθένα να διαθέτει διαφορετικό ability και με άλλους δύο ή έναν παίκτη (εκτός αν προτιμάτε solo) μπαίνετε σε τρεις περιοχές, τεσσάρων βασικών χαρτών και προσπαθείτε να εξαλείψετε τα παράσιτα.

Οι πίστες θυμίζουν λίγο τα Quarantine Zones του Division, αφού και στο Extraction καλείστε να προχωρήσετε με απόλυτη προσοχή και να εξάγεται loot, άλλους πράκτορες ή και να καταστρέψετε τους εξωγήινους. Κάθε πίστα προσφέρει τρία objectives οπού αφού ολοκληρώσετε το καθένα μπορείτε είτε να φύγετε, είτε να συνεχίσετε στο επόμενο κομμάτι της πίστας και άρα στο επόμενο objective. Αναμενόμενα, όσο περισσότερα objectives ολοκληρώσετε, τόσο περισσότερο XP θα πάρει ο χαρακτήρας σας. Τι συμβαίνει όμως αν πεθάνετε ή αποτύχετε στην αποστολή σας; Οι χαρακτήρες σας αφού πεθάνουν μπαίνουν σε ένα κουκούλι προστασίας και θεωρούνται MIA (Missing in Action). Στις επόμενες αποστολές δεν μπορείτε να τους χρησιμοποιήσετε, ενώ σε κάποιο objective θα πρέπει να τους σώσετε και να τους εξάγετε από την πίστα, ώστε να μπορέσετε να τους χρησιμοποιήσετε ξανά. Αυτός είναι ένα αρκετά δίκαιος μηχανισμός του παιχνιδιού, που φέρνει τον παίκτη αντιμέτωπο με τα λάθη του. Το παιχνίδι διαρκώς προσπαθεί να τονίσει ότι χρειάζεται συνεργασία και ολοκλήρωση των objectives και δεν είναι ένα κλασικό “πίου πίου”.

Το αρνητικό σε όλα τα παραπάνω είναι όταν ο παίκτης είναι αρκετά προσεκτικός και ακολουθεί τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλά το παιχνίδι και πάλι δεν φαίνεται να «συνεργάζεται». Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και στην πιο χαμηλή δυσκολία, οι εχθροί είναι αμέτρητοι, αφήνουν πίσω τους μια γλίτσα που καλύπτει τα πάντα, που εκτός του ότι επιβραδύνει τον παίκτη, του μειώνει και το health σταδιακά. Τη γλίτσα μπορείτε να την ξεφορτωθείτε είτε πυροβολώντας τη, είτε σκοτώνοντας τους εχθρούς σας με stealth, κάτι που τις περισσότερες φορές είναι αδύνατο, καθώς η AI παρουσιάζει αρκετά προβλήματα. Πότε οι εχθροί, ενώ βρίσκεστε στο οπτικό τους πεδίο, δεν σας παίρνουν χαμπάρι και πότε σας εντοπίζουν μέσα από μια μικρή τρύπα σε έναν τοίχο και κάνουν lure όλη την πίστα πάνω σας. Φανταστείτε τι συμβαίνει στις μεγαλύτερες δυσκολίες, με το tactical στοιχείο σχεδόν να πηγαίνει περίπατο.

Παράλληλα, το παιχνίδι δεν φροντίζει με κάποιο τρόπο ώστε οι παίκτες να έχουν κάποιες πιθανότητες να παραμείνουν στην αποστολή. Για παράδειγμα, τα medkits είναι ελάχιστα σε κάθε πίστα και δεν προσφέρουν heal, αλλά κάποιου είδους armor. Θα μπορούσε, ας πούμε, να προσφέρεται medkit σε κάθε παίκτη με το τέλος κάθε objective και πριν ξεκινήσει το επόμενο. Ο μόνος τρόπος για να έχετε περισσότερες πιθανότητες είναι ναι παίζετε τριάδα και ο συνδυασμός των ικανοτήτων των operator σας να σας βοηθήσει να προχωρήσετε. Οπότε σε πιο μεγάλες δυσκολίες τόσο το solo, όσο και τα δύο άτομα είναι απαγορευτικά και η συνταγή του Rainbow Six Extraction καταρρέει.

Και μέσα σε όλα αυτά, αν ο ανεβασμένος σε level χαρακτήρα σας πεθάνει στη μάχη θα αρχίσετε να ρισκάρετε τους υπόλοιπους χαμηλότερου επιπέδου operators για να τον σώσετε. Και αν η διάσωση τύχει σε κάποιο κομμάτι της πίστας με φουλ εχθρούς; Η λίστα με τους Operator σας θα αρχίσει να θυμίζει νοσοκομείο. Ενώ έχει στηθεί ένα δίκαιος μηχανισμός που οδηγεί τον παίκτη να παίξει στρατηγικά, όλες οι υπόλοιπες πτυχές του παιχνιδιού δυσκολεύουν τελείως αυτή την προσέγγιση. Γενικά υπάρχουν αρκετές ανισορροπίες, οι οποίες ελπίζουμε να βελτιωθούν με κάποια updates.

Οπτικά, το Rainbow Six Extraction δεν θα λέγαμε ότι εντυπωσιάζει, καθώς χρησιμοποιεί τη γερασμένη μηχανή γραφικών του Siege και εφόσον βγαίνει και για κονσόλες προηγούμενης γενιάς είναι αναμενόμενο να υπάρχουν υποχωρήσεις. Ο τεχνικός τομέας είναι παρωχημένος και οι Archeans είναι τελείως ανέμπνευστοι, καθώς θυμίζουν πλάσματα που έχουμε ξαναδεί πολλές φορές.

Στα θετικά είναι το αναλλοίωτο σύστημα καταστροφών του περιβάλλοντος, όπου μια τρύπα σε έναν τοίχο μπορεί να λειτουργήσει προς δικό σας πλεονέκτημά, αλλά και οι εξαιρετικές επιδόσεις του τίτλου, ακόμα και σε μέτριας δυνατότητας PC.

Το Rainbow Six Extraction προσπαθεί να παντρέψει το tactical shooting του Siege με παιχνίδια όπως τα The Division και Left 4 Dead, κάτι που όμως δεν πετυχαίνει σε μεγάλο βαθμό. Προσφέρει μια αρκετά δίκαιη ιδέα διαχείρισης των operators, αλλά παράλληλα δυσκολεύει πολύ τον παίκτη σε όλες τις άλλες πτυχές του. Με μια ομάδα τριών παικτών μπορεί να γίνει διασκεδαστικό, αλλά σίγουρα δεν θα ικανοποιήσει τους πάντες.

Παρ' όλα αυτά, πιστεύουμε ότι το Rainbow Six Extraction θα καταφέρει να βρει το κοινό του, κάτι στο οποίο βοηθάει και η day one προσθήκη του στο Xbox Game Pass.

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.